มงคลสูตรที่ 4

ว่าด้วยอุดมมงคล 38

[317] ข้าพเจ้าได้สดับมาแล้วอย่างนี้
สมัยหนึ่ง พระผู้มีพระภาคเจ้าประทับอยู่ ณ พระวิหารเชตวัน อาราม
ของอนาถบิณฑิกเศรษฐี ใกล้พระนครสาวัตถี ครั้งนั้นแล เมื่อปฐมยามล่วง
ไปแล้ว เทวดาคนหนึ่งมีรัศมีอันงดงามยิ่ง ทำพระวิหารเชตวันทั้งสิ้นให้สว่าง
ไสว เข้าไปเฝ้าพระผู้มีพระภาคเจ้าถึงที่ประทับ ถวายบังคมแล้วยืนอยู่ ณ
ที่ควรส่วนข้างหนึ่ง ครั้นแล้วได้กราบทูลพระผู้มีพระภาคเจ้าด้วยคาถาว่า
[318] เทวดาและมนุษย์เป็นอันมาก
ผู้หวังความสวัสดีได้พากันคิดมงคลทั้งหลาย
ขอพระองค์ได้โปรดตรัสอุดมมงคล.
พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสพระคาถาตอบว่า
การไม่คบคนพาล 1 การคบบัณฑิต 1
การบูชาบุคคลที่ควรบูชา 1 นี้เป็นอุดมมงคล.
การอยู่ในประเทศอันสมควรมงคล 1 ความ
เป็นผู้มีบุญอันทำไว้แล้วในกาลก่อน 1 การ
ตั้งตนไว้ชอบ 1 นี้เป็นอุดมมงคล.
พาหุสัจจะ 1 ศิลปะ 1 วินัยที่ศึกษา
ดีแล้ว 1 วาจาสุภาษิต 1 นี้เป็นอุดมมงคล.